Het zojuist verschenen dagboek van Ex Minister Vogelaar is onderwerp van discussie geworden. Zij bleek geen Minister 'Volgelaar' te willen zijn...
Tijdens haar ministerschap werd non-verbaal al duidelijk dat het tussen Vogelaar en Bos niet klikte. Bijgaande foto illustreert op duidelijke wijze het verschil tussen een 'gesloten' en een 'open' persoonlijkheid. Ook is zonder meer duidelijk 'wie' bereid is 'hoeveel' op de schuiven naar de ander.
Los van wat je van het functioneren of media optreden van Vogelaar vindt, zegt het verhaal veel van hoe het er in Den Haag aan toe gaat.
Transparantie
Zowel in het bedrijfsleven als bij de overheid wordt transparantie en openheid wel aangemoedigd, maar vaak niet gewaardeerd of beloond. Juist de maatschappelijk belangrijke onderwerpen verdienen bediscussieerd te worden, ter voorkoming van escalaties in de toekomst. Discussie en 'open optreden' worden in crisistijden vaak uitgelegd als 'onvermogen' of 'gebrek aan leiderschap'. Het omgekeerde is waar.
Benoemingsfout
Eigenlijk lag de oorzaak voor haar vertrek al in de kabinetsformatie. Vogelaar heeft een nadrukkelijk mening over het 'wat' en het 'hoe' en wilde dat graag in de kernploeg van het kabinet verankeren. Zij werd echter niet toegelaten. Eigenlijk moet je Vogelaar dan niet benoemen, maar iemand anders, die beter op het gewenste profiel past.
De verleiding: Mount Everest
Vogelaar had dat zelf ook al in de formatie kunnen constateren en zich terug kunnen trekken. Maar ja..., zij wilde de functie, die een hele eer was, te graag.
In zo'n formatiestadium kun je 'de eer nog aan je zelf houden', later niet meer.....
Vergelijk het met het beklimmen van de Mount Everest, de laatste honderd meter zijn de moeilijkste. Denk 10 keer na, kijk goed naar de context (de weersvoorspelling), voor je ja zegt voor een finale poging om de top te bedwingen. Eén foute beslissing en het kost je je leven.
Sterke/Zwakke punten
Wat er daarna gebeurd in dit soort van situaties is volkomen voorspelbaar. Een niet goed aangelijnde Minister gaat de strijd aan met Bos en wordt door hem (indirect) gekapitteld op haar uitspraken. De in oorsprong welbespraakte Minister met uitstekende communicatievaardigheden probeert tegemoet te komen aan de (steeds nieuwe) communicatie eisen van Bos en verandert daardoor in een media-klungel eerste klas.
Een goed voorbeeld van hoe iemands sterke punten door de context kunnen veranderen in zijn zwakste punten.
Typerend is hoe Vogelaar haar opvolger Eberhard van der Laan typeert: ‘Het is erg stil, zou je kunnen zeggen.’ Die stilte is precies waar Bos behoefte aan heeft.
Tijdens haar ministerschap werd non-verbaal al duidelijk dat het tussen Vogelaar en Bos niet klikte. Bijgaande foto illustreert op duidelijke wijze het verschil tussen een 'gesloten' en een 'open' persoonlijkheid. Ook is zonder meer duidelijk 'wie' bereid is 'hoeveel' op de schuiven naar de ander.
Los van wat je van het functioneren of media optreden van Vogelaar vindt, zegt het verhaal veel van hoe het er in Den Haag aan toe gaat.
Transparantie
Zowel in het bedrijfsleven als bij de overheid wordt transparantie en openheid wel aangemoedigd, maar vaak niet gewaardeerd of beloond. Juist de maatschappelijk belangrijke onderwerpen verdienen bediscussieerd te worden, ter voorkoming van escalaties in de toekomst. Discussie en 'open optreden' worden in crisistijden vaak uitgelegd als 'onvermogen' of 'gebrek aan leiderschap'. Het omgekeerde is waar.
Benoemingsfout
Eigenlijk lag de oorzaak voor haar vertrek al in de kabinetsformatie. Vogelaar heeft een nadrukkelijk mening over het 'wat' en het 'hoe' en wilde dat graag in de kernploeg van het kabinet verankeren. Zij werd echter niet toegelaten. Eigenlijk moet je Vogelaar dan niet benoemen, maar iemand anders, die beter op het gewenste profiel past.
De verleiding: Mount Everest
Vogelaar had dat zelf ook al in de formatie kunnen constateren en zich terug kunnen trekken. Maar ja..., zij wilde de functie, die een hele eer was, te graag.
In zo'n formatiestadium kun je 'de eer nog aan je zelf houden', later niet meer.....
Vergelijk het met het beklimmen van de Mount Everest, de laatste honderd meter zijn de moeilijkste. Denk 10 keer na, kijk goed naar de context (de weersvoorspelling), voor je ja zegt voor een finale poging om de top te bedwingen. Eén foute beslissing en het kost je je leven.
Sterke/Zwakke punten
Wat er daarna gebeurd in dit soort van situaties is volkomen voorspelbaar. Een niet goed aangelijnde Minister gaat de strijd aan met Bos en wordt door hem (indirect) gekapitteld op haar uitspraken. De in oorsprong welbespraakte Minister met uitstekende communicatievaardigheden probeert tegemoet te komen aan de (steeds nieuwe) communicatie eisen van Bos en verandert daardoor in een media-klungel eerste klas.
Een goed voorbeeld van hoe iemands sterke punten door de context kunnen veranderen in zijn zwakste punten.
Typerend is hoe Vogelaar haar opvolger Eberhard van der Laan typeert: ‘Het is erg stil, zou je kunnen zeggen.’ Die stilte is precies waar Bos behoefte aan heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten